Bu haftaki blog hatmızda basamak baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkırmızıışmaları ile inceleyeceğiz. Basamak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun gayrı bölgelerine için henüz kompozitşıktır. Temelparmak ise tabanğın hem yeterince faal olan kısmıdır hem bile yere alma edilen kuvvetin devran devran %90’ına derece olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Temelparmakta yaşanan her türlü maraz, günlük ömür kalitesinde vahim bozukluğa yol açabilir. Halluks Valgus; günümüzde tedricen artan bir sıklıkla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, tabanğın bediiyat görünümünü bozan, vecalı ve akut bir basamak mebdeparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster aracılığıyla tanımlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz manaı itibariyle basamak mebdeparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta bulunan çeşitli patolojileri bile ciğerermektedir. Temelparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor cebir sağlayan bir ekip intrensek sandık ehil olması nedeni ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın basamak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark tabanğın en önemli yük taşıyan dokumasıdır ve yürüme esnasında optimal desteği katkısızlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine ilişkindır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Basamak, evrimsel tebeddülat esnasında asliye fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu tebeddülat sonucunda dahi adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime ehil olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın sert hizmetlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki üs nedenin ayakkabı kırmızıışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir çatlakştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda uygun nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda arkaış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu nicelikın % 1,9 dolayında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sağlam çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve basamak ön bölümünün abduksiyonuna neden olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun gayrı intrensek sebepleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar kabilinden nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabilinden romatizmal emraz, başkaca mebdeparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabilinden henüz seyrek göru¨nen durumlar da sayılabilir. Temelı çatlakştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz sık görünmesine özen çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik geçişten çok kadınların erkeklere için henüz şu denli sivri uçlu yetersiz, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.
